Λουτσιάνα Μπαρόνι
Χανς Ντηλ
ΑΠΟΦΑΣΙΣΕ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΥΓΙΗΣ!
Η υγεία είναι αποτέλεσμα επιλογής, όχι της μοίρας
Ενότητα 2η: οι ασθένειες του τρόπου ζωής
Κεφάλαιο 6: η στεφανιαία νόσος
Κεφάλαιο 7: αντισταθείτε στην καρδιοπάθεια
Κεφάλαιο 8: η υπέρταση
Κεφάλαιο 9: η εγκεφαλική αποπληξία
Κεφάλαιο 10: ο καρκίνος
Κεφάλαιο 11: ο διαβήτης
Κεφάλαιο 12: η οστεοπόρωση
Κεφάλαιο 13: η αρθρίτιδα
Κεφάλαιο 14: η παχυσαρκία
Κεφάλαιο 15: το αλκοόλ
Κεφάλαιο 16: το κάπνισμα του τσιγάρου
Κεφάλαιο 17: η καφεΐνη
Κεφάλαιο 18: η νομιμοποιημένη κατάχρηση φαρμάκων
για τα βιογραφικά των συγγραφέων
βλέπε -->"εισαγωγή":
http://hellenicvegetarian.blogspot.com/2009/01/blog-post.html
Προειδοποίηση /Αποποίηση Ευθύνης: οι πληροφορίες που περιέχονται σε αυτά τα κείμενα αποσκοπούν σε μια γενική πληροφόρηση και δεν αποτελούν ιατρικές συμβουλές ή θεραπείες. Για οποιοδήποτε ειδικό ιατρικό ζήτημα, που αφορά συμπτώματα ή θεραπείες, παραπέμπουμε απευθείας στον ειδικό γιατρό της εμπιστοσύνης σας.
Κεφάλαιο 13ο: η αρθρίτιδα
Η αρρώστια με τις χίλιες θεραπείες: η αρθρίτιδα είναι μια από τις πιο παραλυτικές και δαπανηρές ασθένειες λόγω τις μεγάλης επίδρασής της στην ποιότητα ζωής όσων προσβλήθηκαν απ’ αυτή. Είναι μια χρόνια ασθένεια που δε θεραπεύεται ποτέ εντελώς ούτε με τις καλύτερες –επίσημες- ιατρικές θεραπείες, γι αυτό με τον καιρό εμφανίστηκαν μια απειρία λαϊκών ή εναλλακτικών θεραπειών, κάποιες από τις οποίες προπαγανδίζονται σαν θαυματουργές, με όχι αποδεδειγμένη αποτελεσματικότητα και πολύ ακριβές.
Τι καταλαβαίνουμε με τι λέξη «αρθρίτιδα»;
Η αρθρίτιδα είναι μια γενική έννοια που περιγράφει οποιαδήποτε ασθένεια των αρθρώσεων. Στην Ιταλία γύρω στα 10 εκατομμύρια άτομα υποφέρουν από οξείς ή χρόνιους πόνους εξαιτίας μιας από τις διάφορες μορφές της αρθρίτιδας που γνωρίζουμε σήμερα. Οι χόνδροι, οι τένοντες και οι μύες με τη χρήση φθείρονται και πρέπει να επιδιορθώνονται συνεχώς, συνήθως κατά τον ύπνο, αν είναι διαθέσιμα οξυγόνο και θρεπτικά στοιχεία. Όταν η κυκλοφορία του αίματος γίνεται δύσκολα, οι τένοντες αδυνατίζουν, το αρθρικό υγρό μειώνεται και οι χόνδροι «φαγώνονται».
Ποια είναι η πιο συχνή μορφή αρθρίτιδας;
Η πιο συχνή μορφή είναι η οστεοαρθρίτιδα, που βασανίζει τον ηλικιωμένο πληθυσμό προσβάλλοντας 8 άτομα στα 10 ηλικίας πάνω από τα 75 χρόνια. Μπορεί όμως να εμφανιστεί και σε μικρότερες ηλικίες, σαν αποτέλεσμα τραυμάτων, φλεγμονών, συνθηκών εργασίας ή υπερβολικής προσπάθειας.
Συνήθως παρουσιάζεται όταν η μεταφορά οξυγόνου στις αρθρώσεις δεν είναι πια επαρκής για να εξασφαλίσει τη σωστή λειτουργία τους, ακριβώς όπως και η λειτουργικότητα της καρδιάς γίνεται ανεπαρκής όταν οι στεφανιαίες αρτηρίες στενεύουν από την πλάκα. Στην πλειοψηφία των περιπτώσεων, λοιπόν, η αρθρίτιδα αντιδρά ευνοϊκά σε μέτρα που καλυτερεύουν την κυκλοφορία του αίματος, όπως η μείωση των λιπών στο αίμα, η σωματική άσκηση και η φυσιοθεραπεία.
Η οστεοαρθρίτιδα των αρθρώσεων που υφίστανται φορτίο (όπως η σπονδυλική στήλη, οι γοφοί και τα γόνατα) επιδεινώνεται από το επιπλέον σωματικό βάρος. Υπάρχει πραγματικά ένα όριο στο φορτίο, ακριβώς όπως συμβαίνει με τις γέφυρες.
Τα πιο συχνά συμπτώματα της οστεοαρθρίτιδας είναι πόνος και ακαμψία, που ανακουφίζονται «ζεσταίνοντας» τις αρθρώσεις με την κίνηση.
Και ο πόνος της μέσης προκαλείται από την αρθρίτιδα;
4 στα 5 άτομα νωρίς ή αργότερα στη ζωή τους υποφέρουν από πόνο της μέσης. Πρόκειται όχι για ένα ασήμαντο πρόβλημα, και είναι από τις κύριες αιτίες απουσίας από την εργασία και προσωρινής ή ανικανότητας.
Κατά παράδοξο τρόπο, στο 80% των περιπτώσεων ο πόνος την μέσης εμφανίζεται σε μύες που χρησιμοποιούνται πολύ ή που είναι λίγο γυμνασμένοι. Ένας μυς που χρησιμοποιήθηκε πολύ μπορεί να παρουσιάσει μία απρόσμενη σύσπαση (σπασμό/κράμπα), που κάνοντας τον σκληρό σαν το μάρμαρο προκαλεί έναν πόνο συχνά ανυπόφορο.
Στο 10% αντίθετα των περιπτώσεων η αιτία είναι η οστεοαρθρίτιδα ή βλάβες των δίσκων της σπονδυλικής στήλης. Ελάχιστα άτομα παρόλα αυτά έχουν σοβαρό πρόβλημα.
Όταν εμφανίζεται ο πόνος της μέσης, πρέπει αμέσως να αποκλείσουμε την ύπαρξη ρωγμών που απαιτούν ειδικευμένη θεραπεία. Αν δεν προκύψει κάτι τέτοιο, είναι σημαντικό να μην κάνουμε ακριβώς αυτό που θα νομίζαμε σωστό, δηλαδή να μείνουμε ξαπλωμένοι σε ένα άνετο κρεβάτι. Μια ή το πολύ δυο μέρες ξεκούρασης το πολύ είναι αρκετές, αν συνδυάζονται με μια παγοκύστη πάνω στο σημείο του σώματος που πονάει και με μια θεραπεία με μη-στεροειδή αντιφλεγμονικά και αντισυσπαστικά φάρμακα.
Μετά χρειάζεται να σηκωθούμε στα πόδια μας και να κάνουμε να μας περάσει ο πόνος περπατώντας. Οι ειδικοί βεβαιώνουν ότι η παρατεταμένη ανάπαυση χειροτερεύει την κατάσταση γιατί η ακινησία αδυνατίζει τους μύες της μέσης: αντί να αναγεννηθούν, εκφυλίζονται, με δυσκολία μπορούν να κρατήσουν το βάρος του σώματος και γίνονται ευπαθείς.
Ευτυχώς πολλές περιπτώσεις γιατρεύονται μόνες τους στο διάστημα 4 με 12 εβδομάδων.
Ορίστε ορισμένες συμβουλές για να αποφύγουμε τον πόνο της μέσης:
Μην παχαίνετε! Είναι η καλύτερη χάρη που μπορείτε να κάνετε στη μέση σας.
Αποφύγετε τα τακούνια που είναι περισσότερο ψηλά από 2 με 3 εκατοστά, γιατί κρατούν τη λεκάνη σε κλίση αλλοιώνοντας τα στατικά χαρακτηριστικά της σπονδυλικής στήλης.
Προσπαθήστε να δυναμώσετε τους μύες της μέσης και τους κοιλιακούς με ειδικές ασκήσεις. Περπατήστε, τρέξτε ή κολυμπήστε τουλάχιστον 20 λεπτά τη μέρα, 5 φορές τη βδομάδα.
Καταναλώνετε τρόφιμα πολύ φτωχά σε λίπη και πλούσια σε φυτικές ίνες για να βελτιώσετε την κυκλοφορία του αίματος, έτσι ώστε να βελτιωθεί και η διάβαση του οξυγόνου και των άλλων θρεπτικών συστατικών στις ζώνες που κινδυνεύουν.
Όλα τα είδη αρθρίτιδας και πόνου της μέσης μπορούν λόγο ως πολύ να αντιμετωπιστούν με αυτούς τους απλούς αλλά σημαντικούς κανόνες.
Τι συμβαίνει όταν παθαίνει φλεγμονή το μεγάλο δάχτυλο του ποδιού;
Σ’ αυτή την περίπτωση μιλάμε για ποδάγρα. Από τα αρχαία χρόνια αυτή ήταν η ασθένεια των πλούσιων: πολύ φαγητό και λίγη σωματική εξάσκηση. Ακόμα και σήμερα είναι δυνατό να βρούμε παλιά ιστορικά βιβλία εικόνες από άρχοντες καθισμένους με το πόδι βαλμένο σε ένα σκαμνάκι για να ανακουφίζονται οι πόνοι.
Τότε, σαν θεραπεία, συνιστούσαν στον άρχοντα ζει και να δουλεύει σαν τους υπηκόους του. Ήταν μια αποτελεσματική θεραπεία, πραγματικά μια απλή δίαιτα και μια δραστήρια ζωή κατάφερναν να λύσουν το πρόβλημα.
Γιατί κάποιες φορές οι αρθρώσεις πρήζονται και κοκκινίζουν;
Πρόκειται για την ρευματοειδή αρθρίτιδα που, σε αντίθεση με την οστεοαρθρίτιδα, δεν οφείλεται σε τραυματισμούς ή κατατριβή («φάγωμα»), αλλά σε φλεγμονή των αρθρώσεων με ερύθημα, (κοκκίνισμα) οίδημα (πρήξιμο), πόνο και πυρετό.
Η ρευματοειδής αρθρίτιδα είναι μια αυτοάνοση ασθένεια (προκαλείται από τον ίδιο τον οργανισμό) όπως το άσθμα, ο ρευματοειδής πυρετός, το έκζεμα και άλλες αλλεργικές ασθένειες. Οι οξείες εκδηλώσεις επαναλαμβάνονται με τον καιρό και προκαλούν το σχηματισμό οζιδίων και προοδευτική παραμόρφωση των αρθρώσεων, ειδικά του καρπού και των δακτύλων.
Παρατηρήθηκε από καιρό ότι η ασθένεια σχετίζεται άμεσα με το ανοσοποιητικό (αμυντικό) σύστημα. Κάποια πρωτεϊνικά συμπλέγματα αυτού του συστήματος εναποτίθενται στις αρθρώσεις και προκαλούν την έναυση της διαδικασίας καταστροφής του χονδρικού ιστού. Σήμερα ανακαλύφθηκε ότι αυτά τα πρωτεϊνικά αντιγόνα (που προέρχονται από τα ζωικά τρόφιμα) μπορεί να απορροφηθούν από το λεπτό έντερο πριν να υποστούν πέψη, προκαλώντας την εμφάνιση της ασθένειας.
Οι διατροφικές συνήθειες είναι σημαντικές, γιατί μελέτες που έγιναν σε αναπτυσσόμενες χώρες δείχνουν ότι όσοι ζουν στην ύπαιθρο (και διατρέφονται απλά) προσβάλλονται πολύ λιγότερο από την ασθένεια από όσους ζουν στις πόλεις (και διατρέφονται πιο «πλούσια»).
Άλλες μελέτες δείχνουν ότι η διατροφή με τρόφιμα που προκαλούν λίγα αλλεργικά προβλήματα βελτιώνουν την κατάσταση όσον αφορά την μειωμένη ευλυγισία και τον πόνο από την αρθρίτιδα. Επιπλέον, οποιαδήποτε αλλαγή στον τρόπο ζωής που ευνοεί την κυκλοφορία του αίματος έχει οπωσδήποτε κάποια θετική επίδραση και στην αρθρίτιδα.
Σήμερα ξέρουμε ότι η ποδάγρα μπορεί να ευνοηθεί από προβλήματα του μεταβολισμού. Αλλά ξέρουμε ακόμα ότι μπορεί να γιατρευτεί με μια απλή δίαιτα, αποκλείοντας τις βλαβερές πουρίνες (υποπροϊόντα του μεταβολισμού των ζωικών πρωτεϊνών) και επαναφέροντας στα κανονικά επίπεδα το σωματικό βάρος.
Τα καλύτερα αποτελέσματα σε μακρύ χρονικό ορίζοντα παρατηρούνται σε εκείνους τους ασθενείς που αποφασίζουν να ακολουθήσουν μια αυστηρή βεγκεταριανή δίαιτα (σημ. μετ.: δηλαδή αποκλείοντας κάθε είδος ζωικού τροφίμου, δηλαδή και τα γαλακτοκομικά και τα αυγά, όχι μόνο τις σάρκες [«κρέας», πουλερικά, ψάρια και μαλάκια]). Αυτό δεν εκπλήσσει, αφού το γάλα είναι ο κύριος υπεύθυνος για τις διατροφικές αλλεργίες, και ακολουθείται στη δεύτερη θέση από τα αυγά. Μελέτες έδειξαν, για παράδειγμα, ότι από την πέψη του αγελαδινού γάλακτος μόνο μπορεί να παραχθούν περισσότερα από 100 αντιγόνα (ουσίες που προκαλούν αλλεργία).
Στην πράξη
Συνολικά, ποιοι είναι οι κανόνες που πρέπει να ακολουθήσουμε για να προλάβουμε ή να θεραπεύσουμε τη χρόνια αρθρίτιδα;
Οι ακόλουθες γενικές αρχές ισχύουν για όλες τις μορφές της αρθρίτιδας:
* Το να επαναφέρουμε το σωματικό βάρος σε κανονικά επίπεδα είναι ίσως το σημαντικότερο πράγμα. Κάθε επιπλέον κιλό αυξάνει τη φθορά των αρθρώσεων που υπόκεινται σε φορτίο: γοφοί, γόνατα και σπονδυλική στήλη.
* Μια απλή δίαιτα, φτωχή σε λιπαρά και πλούσια σε φυτικές ίνες, βελτιώνει την κυκλοφορία του αίματος στις αρθρώσεις. Δοκιμάστε και αποφύγετε τα γαλακτοκομικά για 3 εβδομάδες και εκτιμήστε τα αποτελέσματα.
* Η τακτική σωματική άσκηση, που την κάνουμε τουλάχιστον 5 φορές τη βδομάδα, διατηρεί αποτελεσματικούς τους μύες. Αδύνατοι μύες δεν είναι σε θέση να προστατέψουν κατάλληλα τις αρθρώσεις. Όταν υπάρχει πόνος, το κολύμπι και η αεροβική στο νερό είναι το ιδανικό.
* Κινείτε τις προσβεβλημένες αρθρώσεις μόνο στα όρια που επιτρέπει ο πόνος. Κρατώντας τες σε ανάπαυση όσο αυτός είναι οξύς, αλλά ξαναβάζοντάς τες γρήγορα σε κίνηση είναι ο τρόπος για να αποφύγουμε προβλήματα που θα οδηγήσουν σε χρόνια αναπηρία.
* Φάρμακα όπως αναλγητικά, μυοχαλαρωτικά και μη-στεροειδή αντιφλεγμονικά μπορεί να είναι χρήσιμα, κυρίως στην οξεία φάση. Η χρήση στεροειδών φαρμάκων (κορτιζονικών) δίνει θεαματικά αποτελέσματα, αλλά η συνεχής χρήση τους προκαλεί πολλά προβλήματα.
* Αν η βλάβη είναι πολύ βαριά, μπορεί να είναι αναγκαίο να ακινητοποιηθεί η άρθρωση με ένα οστικό ένθεμα (αρθρόδεση) ή να καταφύγουμε στην τοποθέτηση μιας πρόθεσης. Είναι ακόμα δυνατόν να αντιμετωπίζουμε κάποιες περιπτώσεις με μικροχειρουργικές επεμβάσεις.
Σημ. μετ.: φανταστείτε την εικόνα: μια ηλικιωμένη γυναίκα που κεντάει και μία άλλη που παίζει κιθάρα:
«χρήσιμες θεραπείες για αρθρώσεις που πονούν»
Dr.ssa Luciana Baroni,
Societa’ Scientifica di Nutrizione Vegetariana, SSNV-Onlus, Italia
Dr. Hans Diehl,
Lifestyle Medicine Institute, Loma Linda, Ca, USA
Χανς Ντηλ
ΑΠΟΦΑΣΙΣΕ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΥΓΙΗΣ!
Η υγεία είναι αποτέλεσμα επιλογής, όχι της μοίρας
Ενότητα 2η: οι ασθένειες του τρόπου ζωής
Κεφάλαιο 6: η στεφανιαία νόσος
Κεφάλαιο 7: αντισταθείτε στην καρδιοπάθεια
Κεφάλαιο 8: η υπέρταση
Κεφάλαιο 9: η εγκεφαλική αποπληξία
Κεφάλαιο 10: ο καρκίνος
Κεφάλαιο 11: ο διαβήτης
Κεφάλαιο 12: η οστεοπόρωση
Κεφάλαιο 13: η αρθρίτιδα
Κεφάλαιο 14: η παχυσαρκία
Κεφάλαιο 15: το αλκοόλ
Κεφάλαιο 16: το κάπνισμα του τσιγάρου
Κεφάλαιο 17: η καφεΐνη
Κεφάλαιο 18: η νομιμοποιημένη κατάχρηση φαρμάκων
για τα βιογραφικά των συγγραφέων
βλέπε -->"εισαγωγή":
http://hellenicvegetarian.blogspot.com/2009/01/blog-post.html
Προειδοποίηση /Αποποίηση Ευθύνης: οι πληροφορίες που περιέχονται σε αυτά τα κείμενα αποσκοπούν σε μια γενική πληροφόρηση και δεν αποτελούν ιατρικές συμβουλές ή θεραπείες. Για οποιοδήποτε ειδικό ιατρικό ζήτημα, που αφορά συμπτώματα ή θεραπείες, παραπέμπουμε απευθείας στον ειδικό γιατρό της εμπιστοσύνης σας.
Κεφάλαιο 13ο: η αρθρίτιδα
Η αρρώστια με τις χίλιες θεραπείες: η αρθρίτιδα είναι μια από τις πιο παραλυτικές και δαπανηρές ασθένειες λόγω τις μεγάλης επίδρασής της στην ποιότητα ζωής όσων προσβλήθηκαν απ’ αυτή. Είναι μια χρόνια ασθένεια που δε θεραπεύεται ποτέ εντελώς ούτε με τις καλύτερες –επίσημες- ιατρικές θεραπείες, γι αυτό με τον καιρό εμφανίστηκαν μια απειρία λαϊκών ή εναλλακτικών θεραπειών, κάποιες από τις οποίες προπαγανδίζονται σαν θαυματουργές, με όχι αποδεδειγμένη αποτελεσματικότητα και πολύ ακριβές.
Τι καταλαβαίνουμε με τι λέξη «αρθρίτιδα»;
Η αρθρίτιδα είναι μια γενική έννοια που περιγράφει οποιαδήποτε ασθένεια των αρθρώσεων. Στην Ιταλία γύρω στα 10 εκατομμύρια άτομα υποφέρουν από οξείς ή χρόνιους πόνους εξαιτίας μιας από τις διάφορες μορφές της αρθρίτιδας που γνωρίζουμε σήμερα. Οι χόνδροι, οι τένοντες και οι μύες με τη χρήση φθείρονται και πρέπει να επιδιορθώνονται συνεχώς, συνήθως κατά τον ύπνο, αν είναι διαθέσιμα οξυγόνο και θρεπτικά στοιχεία. Όταν η κυκλοφορία του αίματος γίνεται δύσκολα, οι τένοντες αδυνατίζουν, το αρθρικό υγρό μειώνεται και οι χόνδροι «φαγώνονται».
Ποια είναι η πιο συχνή μορφή αρθρίτιδας;
Η πιο συχνή μορφή είναι η οστεοαρθρίτιδα, που βασανίζει τον ηλικιωμένο πληθυσμό προσβάλλοντας 8 άτομα στα 10 ηλικίας πάνω από τα 75 χρόνια. Μπορεί όμως να εμφανιστεί και σε μικρότερες ηλικίες, σαν αποτέλεσμα τραυμάτων, φλεγμονών, συνθηκών εργασίας ή υπερβολικής προσπάθειας.
Συνήθως παρουσιάζεται όταν η μεταφορά οξυγόνου στις αρθρώσεις δεν είναι πια επαρκής για να εξασφαλίσει τη σωστή λειτουργία τους, ακριβώς όπως και η λειτουργικότητα της καρδιάς γίνεται ανεπαρκής όταν οι στεφανιαίες αρτηρίες στενεύουν από την πλάκα. Στην πλειοψηφία των περιπτώσεων, λοιπόν, η αρθρίτιδα αντιδρά ευνοϊκά σε μέτρα που καλυτερεύουν την κυκλοφορία του αίματος, όπως η μείωση των λιπών στο αίμα, η σωματική άσκηση και η φυσιοθεραπεία.
Πως μπορεί μια άρθρωση να φωνάξει ότι δεν παίρνει αρκετό αίμα;
Συνήθως αρχίζει να πονάει.
Συνήθως αρχίζει να πονάει.
Η εκπληκτική απάντηση στον πόνο των αρθρώσεων: η σωματική άσκηση.
Όταν οι χόνδροι (το «μαξιλαράκι» ανάμεσα στα κόκαλα) δεν αιματώνονται
ικανοποιητικά, πρέπει να πάρουν τις αναγκαίες θρεπτικές ουσίες
από το εσωτερικό των αρθρώσεων, πράγμα δυνατό να γίνει
μόνο αν η άρθρωση χρησιμοποιείται.
Όταν οι χόνδροι (το «μαξιλαράκι» ανάμεσα στα κόκαλα) δεν αιματώνονται
ικανοποιητικά, πρέπει να πάρουν τις αναγκαίες θρεπτικές ουσίες
από το εσωτερικό των αρθρώσεων, πράγμα δυνατό να γίνει
μόνο αν η άρθρωση χρησιμοποιείται.
Η οστεοαρθρίτιδα των αρθρώσεων που υφίστανται φορτίο (όπως η σπονδυλική στήλη, οι γοφοί και τα γόνατα) επιδεινώνεται από το επιπλέον σωματικό βάρος. Υπάρχει πραγματικά ένα όριο στο φορτίο, ακριβώς όπως συμβαίνει με τις γέφυρες.
Τα πιο συχνά συμπτώματα της οστεοαρθρίτιδας είναι πόνος και ακαμψία, που ανακουφίζονται «ζεσταίνοντας» τις αρθρώσεις με την κίνηση.
Και ο πόνος της μέσης προκαλείται από την αρθρίτιδα;
4 στα 5 άτομα νωρίς ή αργότερα στη ζωή τους υποφέρουν από πόνο της μέσης. Πρόκειται όχι για ένα ασήμαντο πρόβλημα, και είναι από τις κύριες αιτίες απουσίας από την εργασία και προσωρινής ή ανικανότητας.
Κατά παράδοξο τρόπο, στο 80% των περιπτώσεων ο πόνος την μέσης εμφανίζεται σε μύες που χρησιμοποιούνται πολύ ή που είναι λίγο γυμνασμένοι. Ένας μυς που χρησιμοποιήθηκε πολύ μπορεί να παρουσιάσει μία απρόσμενη σύσπαση (σπασμό/κράμπα), που κάνοντας τον σκληρό σαν το μάρμαρο προκαλεί έναν πόνο συχνά ανυπόφορο.
Στο 10% αντίθετα των περιπτώσεων η αιτία είναι η οστεοαρθρίτιδα ή βλάβες των δίσκων της σπονδυλικής στήλης. Ελάχιστα άτομα παρόλα αυτά έχουν σοβαρό πρόβλημα.
Όταν εμφανίζεται ο πόνος της μέσης, πρέπει αμέσως να αποκλείσουμε την ύπαρξη ρωγμών που απαιτούν ειδικευμένη θεραπεία. Αν δεν προκύψει κάτι τέτοιο, είναι σημαντικό να μην κάνουμε ακριβώς αυτό που θα νομίζαμε σωστό, δηλαδή να μείνουμε ξαπλωμένοι σε ένα άνετο κρεβάτι. Μια ή το πολύ δυο μέρες ξεκούρασης το πολύ είναι αρκετές, αν συνδυάζονται με μια παγοκύστη πάνω στο σημείο του σώματος που πονάει και με μια θεραπεία με μη-στεροειδή αντιφλεγμονικά και αντισυσπαστικά φάρμακα.
Μετά χρειάζεται να σηκωθούμε στα πόδια μας και να κάνουμε να μας περάσει ο πόνος περπατώντας. Οι ειδικοί βεβαιώνουν ότι η παρατεταμένη ανάπαυση χειροτερεύει την κατάσταση γιατί η ακινησία αδυνατίζει τους μύες της μέσης: αντί να αναγεννηθούν, εκφυλίζονται, με δυσκολία μπορούν να κρατήσουν το βάρος του σώματος και γίνονται ευπαθείς.
Ευτυχώς πολλές περιπτώσεις γιατρεύονται μόνες τους στο διάστημα 4 με 12 εβδομάδων.
Ορίστε ορισμένες συμβουλές για να αποφύγουμε τον πόνο της μέσης:
Μην παχαίνετε! Είναι η καλύτερη χάρη που μπορείτε να κάνετε στη μέση σας.
Αποφύγετε τα τακούνια που είναι περισσότερο ψηλά από 2 με 3 εκατοστά, γιατί κρατούν τη λεκάνη σε κλίση αλλοιώνοντας τα στατικά χαρακτηριστικά της σπονδυλικής στήλης.
Προσπαθήστε να δυναμώσετε τους μύες της μέσης και τους κοιλιακούς με ειδικές ασκήσεις. Περπατήστε, τρέξτε ή κολυμπήστε τουλάχιστον 20 λεπτά τη μέρα, 5 φορές τη βδομάδα.
Καταναλώνετε τρόφιμα πολύ φτωχά σε λίπη και πλούσια σε φυτικές ίνες για να βελτιώσετε την κυκλοφορία του αίματος, έτσι ώστε να βελτιωθεί και η διάβαση του οξυγόνου και των άλλων θρεπτικών συστατικών στις ζώνες που κινδυνεύουν.
Όλα τα είδη αρθρίτιδας και πόνου της μέσης μπορούν λόγο ως πολύ να αντιμετωπιστούν με αυτούς τους απλούς αλλά σημαντικούς κανόνες.
Τι συμβαίνει όταν παθαίνει φλεγμονή το μεγάλο δάχτυλο του ποδιού;
Σ’ αυτή την περίπτωση μιλάμε για ποδάγρα. Από τα αρχαία χρόνια αυτή ήταν η ασθένεια των πλούσιων: πολύ φαγητό και λίγη σωματική εξάσκηση. Ακόμα και σήμερα είναι δυνατό να βρούμε παλιά ιστορικά βιβλία εικόνες από άρχοντες καθισμένους με το πόδι βαλμένο σε ένα σκαμνάκι για να ανακουφίζονται οι πόνοι.
Τότε, σαν θεραπεία, συνιστούσαν στον άρχοντα ζει και να δουλεύει σαν τους υπηκόους του. Ήταν μια αποτελεσματική θεραπεία, πραγματικά μια απλή δίαιτα και μια δραστήρια ζωή κατάφερναν να λύσουν το πρόβλημα.
Γιατί κάποιες φορές οι αρθρώσεις πρήζονται και κοκκινίζουν;
Πρόκειται για την ρευματοειδή αρθρίτιδα που, σε αντίθεση με την οστεοαρθρίτιδα, δεν οφείλεται σε τραυματισμούς ή κατατριβή («φάγωμα»), αλλά σε φλεγμονή των αρθρώσεων με ερύθημα, (κοκκίνισμα) οίδημα (πρήξιμο), πόνο και πυρετό.
Η ρευματοειδής αρθρίτιδα είναι μια αυτοάνοση ασθένεια (προκαλείται από τον ίδιο τον οργανισμό) όπως το άσθμα, ο ρευματοειδής πυρετός, το έκζεμα και άλλες αλλεργικές ασθένειες. Οι οξείες εκδηλώσεις επαναλαμβάνονται με τον καιρό και προκαλούν το σχηματισμό οζιδίων και προοδευτική παραμόρφωση των αρθρώσεων, ειδικά του καρπού και των δακτύλων.
Παρατηρήθηκε από καιρό ότι η ασθένεια σχετίζεται άμεσα με το ανοσοποιητικό (αμυντικό) σύστημα. Κάποια πρωτεϊνικά συμπλέγματα αυτού του συστήματος εναποτίθενται στις αρθρώσεις και προκαλούν την έναυση της διαδικασίας καταστροφής του χονδρικού ιστού. Σήμερα ανακαλύφθηκε ότι αυτά τα πρωτεϊνικά αντιγόνα (που προέρχονται από τα ζωικά τρόφιμα) μπορεί να απορροφηθούν από το λεπτό έντερο πριν να υποστούν πέψη, προκαλώντας την εμφάνιση της ασθένειας.
Οι διατροφικές συνήθειες είναι σημαντικές, γιατί μελέτες που έγιναν σε αναπτυσσόμενες χώρες δείχνουν ότι όσοι ζουν στην ύπαιθρο (και διατρέφονται απλά) προσβάλλονται πολύ λιγότερο από την ασθένεια από όσους ζουν στις πόλεις (και διατρέφονται πιο «πλούσια»).
Άλλες μελέτες δείχνουν ότι η διατροφή με τρόφιμα που προκαλούν λίγα αλλεργικά προβλήματα βελτιώνουν την κατάσταση όσον αφορά την μειωμένη ευλυγισία και τον πόνο από την αρθρίτιδα. Επιπλέον, οποιαδήποτε αλλαγή στον τρόπο ζωής που ευνοεί την κυκλοφορία του αίματος έχει οπωσδήποτε κάποια θετική επίδραση και στην αρθρίτιδα.
Σήμερα ξέρουμε ότι η ποδάγρα μπορεί να ευνοηθεί από προβλήματα του μεταβολισμού. Αλλά ξέρουμε ακόμα ότι μπορεί να γιατρευτεί με μια απλή δίαιτα, αποκλείοντας τις βλαβερές πουρίνες (υποπροϊόντα του μεταβολισμού των ζωικών πρωτεϊνών) και επαναφέροντας στα κανονικά επίπεδα το σωματικό βάρος.
Τα καλύτερα αποτελέσματα σε μακρύ χρονικό ορίζοντα παρατηρούνται σε εκείνους τους ασθενείς που αποφασίζουν να ακολουθήσουν μια αυστηρή βεγκεταριανή δίαιτα (σημ. μετ.: δηλαδή αποκλείοντας κάθε είδος ζωικού τροφίμου, δηλαδή και τα γαλακτοκομικά και τα αυγά, όχι μόνο τις σάρκες [«κρέας», πουλερικά, ψάρια και μαλάκια]). Αυτό δεν εκπλήσσει, αφού το γάλα είναι ο κύριος υπεύθυνος για τις διατροφικές αλλεργίες, και ακολουθείται στη δεύτερη θέση από τα αυγά. Μελέτες έδειξαν, για παράδειγμα, ότι από την πέψη του αγελαδινού γάλακτος μόνο μπορεί να παραχθούν περισσότερα από 100 αντιγόνα (ουσίες που προκαλούν αλλεργία).
Αγωνιστείτε για να υπερασπιστείτε την υγεία σας, παραμείνετε δραστήριοι. Τα καλύτερα αποτελέσματα τα πετυχαίνουν εκείνα τα άτομα που ασχολούνται ενεργά για να επιφέρουν τις θετικές και διαρκείς αλλαγές στον τρόπο ζωής τους.
«Στην ηλικία των 89 ετών είναι υπέροχο να σηκώνεσαι το πρωί και να μην αισθάνεσαι κανένα πόνο». Μαβίς Λίντγκρεν, γυναίκα μαραθωνοδρόμος.
Στην πράξη
Συνολικά, ποιοι είναι οι κανόνες που πρέπει να ακολουθήσουμε για να προλάβουμε ή να θεραπεύσουμε τη χρόνια αρθρίτιδα;
Οι ακόλουθες γενικές αρχές ισχύουν για όλες τις μορφές της αρθρίτιδας:
* Το να επαναφέρουμε το σωματικό βάρος σε κανονικά επίπεδα είναι ίσως το σημαντικότερο πράγμα. Κάθε επιπλέον κιλό αυξάνει τη φθορά των αρθρώσεων που υπόκεινται σε φορτίο: γοφοί, γόνατα και σπονδυλική στήλη.
* Μια απλή δίαιτα, φτωχή σε λιπαρά και πλούσια σε φυτικές ίνες, βελτιώνει την κυκλοφορία του αίματος στις αρθρώσεις. Δοκιμάστε και αποφύγετε τα γαλακτοκομικά για 3 εβδομάδες και εκτιμήστε τα αποτελέσματα.
* Η τακτική σωματική άσκηση, που την κάνουμε τουλάχιστον 5 φορές τη βδομάδα, διατηρεί αποτελεσματικούς τους μύες. Αδύνατοι μύες δεν είναι σε θέση να προστατέψουν κατάλληλα τις αρθρώσεις. Όταν υπάρχει πόνος, το κολύμπι και η αεροβική στο νερό είναι το ιδανικό.
* Κινείτε τις προσβεβλημένες αρθρώσεις μόνο στα όρια που επιτρέπει ο πόνος. Κρατώντας τες σε ανάπαυση όσο αυτός είναι οξύς, αλλά ξαναβάζοντάς τες γρήγορα σε κίνηση είναι ο τρόπος για να αποφύγουμε προβλήματα που θα οδηγήσουν σε χρόνια αναπηρία.
* Φάρμακα όπως αναλγητικά, μυοχαλαρωτικά και μη-στεροειδή αντιφλεγμονικά μπορεί να είναι χρήσιμα, κυρίως στην οξεία φάση. Η χρήση στεροειδών φαρμάκων (κορτιζονικών) δίνει θεαματικά αποτελέσματα, αλλά η συνεχής χρήση τους προκαλεί πολλά προβλήματα.
* Αν η βλάβη είναι πολύ βαριά, μπορεί να είναι αναγκαίο να ακινητοποιηθεί η άρθρωση με ένα οστικό ένθεμα (αρθρόδεση) ή να καταφύγουμε στην τοποθέτηση μιας πρόθεσης. Είναι ακόμα δυνατόν να αντιμετωπίζουμε κάποιες περιπτώσεις με μικροχειρουργικές επεμβάσεις.
Σημ. μετ.: φανταστείτε την εικόνα: μια ηλικιωμένη γυναίκα που κεντάει και μία άλλη που παίζει κιθάρα:
«χρήσιμες θεραπείες για αρθρώσεις που πονούν»
Dr.ssa Luciana Baroni,
Societa’ Scientifica di Nutrizione Vegetariana, SSNV-Onlus, Italia
Dr. Hans Diehl,
Lifestyle Medicine Institute, Loma Linda, Ca, USA
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου